Ik oefen hier nog in. In witregels gebruiken. Ruimte laten. Niet álles in één alinea willen proppen.
Ik ben iemand die veel denkt en alles in één keer wil zeggen. Maar op Instagram werkt dat niet. Daar is witruimte geen luxe, maar noodzaak!
Mensen lezen vluchtig.
En als je tekst eruitziet als een muur, scrollen ze gewoon door.
Dus: zet een enter. Vaker dan je in een blog doet.
Niet omdat het mooier is, maar omdat het leesbaarder is. Een enter is als adem voor je tekst. En voor je lezer.
Bijvoorbeeld:
Vandaag vergat ik m’n sleutels.
Struikelde bij de voordeur.
Goot koffie over m’n broek.
De rest van de dag liep ik rond met een vieze plek
en het idee dat ik overal een halve stap achterliep
Veel fijner dan dit in één lange zin, toch: Vandaag vergat ik m’n sleutels, struikelde bij de voordeur en goot koffie over m’n broek, waarna ik de rest van de dag rondliep met een vieze plek en het idee dat ik overal een halve stap achterliep.
Ik vind het nog lastig. Soms voelt het overdreven: alsof ik m’n eigen tekst in stukjes knip.
Witregels maken doe je niet uit luiheid. Je doet het op de ander vast te houden.
Ik stoei ermee.
Enter voor enter 😀
Geen opmerkingen:
Een reactie posten